کد مطلب:190804 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:213

درس های این وصیت
1. حضور در مجلس بزرگان و اهل علم و فضل، و همنشینی با



[ صفحه 45]



اهل دین، شرف دنیا و آخرت است، و ما باید حداكثر استفاده را از این گونه مجالس ببریم.

2. همچنان كه به فكر زندگانی دنیا هستیم، با این كه می دانیم كه عمر این دنیا كوتاه است، باید به فكر آخرت هم باشیم، تا مرگ برای ما آسان شود، و آخرت آبادی داشته باشیم.

3. همین دنیا محل پس انداز آخرت است، پس به فكر ذخیره برای خود باشیم، تا وقت مرگ و رفتن ، احساس غربت و وحشت و تنهایی نكنیم.

4. كوشش كنیم سبك باشیم تا در وقت مرگ راحت بمیریم. این راحتی و آسایش را با عمل كردن به وصیت خویش به دست بیاوریم و خود وصی نفس خویش باشیم، و تا زنده هستیم، به وصیت خویش عمل كنیم. آنچه را كه تصمیم داریم از دیگران بخواهیم برای ما انجام دهند، خودمان انجام دهیم.